Taupo

Hey beste vrienden

Hier een volgende mailtje se, waar waren we gebleven...
Zondag 10/2 nog een binnengesprongen in de British Isles, 't was ondertussen bijna 4 jaar geleden. Het was een blij weerzien met Uwe (cafebaas) en een paar locals. Voor diegene die er ook zijn geweest: Dave, Jennifer en natuurlijk niet te vergeten onze allerbeste vriend Dave waren er. Dave vertelde ons dat'em op beter pad was. Het is misschien niet te geloven, maar hij zou al lange tijd vast werk hebben en al 1 jr samenwonen met z'n vriendin! Wie had dat ooit kunnen denken! Het geplande etentje in het deels glutenvrij 'pasta'-restaurant kon niet doorgaan, omdat het gesloten was. Dus hebben we zelf maar spaghetti in mekaar geflanst.
Maandag 11/2 zijn we vertrokken voor onze grote trip. Deze ging eerst richting Coromandel. Na een mooi ritje hebben we voor het eerst op een camping in Coromandel -town geslapen. Lekkere BBQ, mooie sterrenhemel, goed geslapen! Dinsdagmorgen vroeg uit de veren (wakker gemaakt door een alarm-sirene). De bedoeling was om te beginnen met de Castle Rock track, maar door een paar bosbranden is deze track afgesloten voor publiek. Dan maar naar de Waiau-falls gaan zien om vervolgens een kleine wandeling in de Kauri-grove te gaan doen (mooie Kauri, maar de beste gaan nog komen). Daarna zijn we doorgereden naar Hot Water Beach via de R309...zeer veel gravel, zeer veel ups en downs. Na heel wat geschud en gewieg zijn we aangekomen in Hot Water Beach. Is het daar toch niet beginnen regenen zekers. Eerst wilden we gewoon doorrijden, maar zo rap de regen er was, zo rap was de zon terug. Dus besloten we maar te blijven en eerst naar de Cathedrale Cove te gaan zien. Om 6u was het laagtij, dus tijd om putjes te graven. Maar omdat het daar al een mierennest was, zijn we gewoon maar eens gaan zien. Normaal gezien kan je daar bij laagtij een putje graven van zo'n 30 cm en borrelt er warm tot heet water naar boven. Hebben we kunnen merken aan de stoom en bubbels die gewoon uit het zand kwamen. Het was oppassen geblazen of de voetjes waren echt verbrand.
Woensdag 13/2 op weg naar Rotorua, vele mooie landschappen, weeral vele bochten...precies een attractie in Bobbejaanland. Voor sommige bochten was 25 km/u nog te snel, dus... De kustlijn afgereden tot Tauranga en onderweg gestopt in Katikati, waar we geluncht hebben (Kurt z'n 1e lekkere pie gegeten). In de namiddag in Rotorua aangekomen en informatie opgezocht voor de volgende dagen. 's Avonds onze 1e lamsteak op de BBQ gelegd, hmmm
14/2 Na een paar moeilijke beslissingen (jaja, op verlof zijn is niet altijd even makkelijk) hebben we besloten om naar Te Puia te gaan. Dit is een park waar je zowel de Maori-cultuur als de typische kokende modderpoolen, hotwatersprings en geisers kunt bezichtigen. Als er een plaats is in de wereld waar je het echte down-to-earth gevoel kunt beleven, is het in Rotorua wel. Typisch geurtje hier is een mengeling van rotte eieren, gas, solfer en verbrande aarde. Maar no worries...na 10 minuten ruik je het al bijna niet meer. In het park hebben we ook de typische Maori-dansen gezien, waaronder de Haka (kippevelmoment!). Een weetje: in den tijd zijn de Maori's hier met 7 kano's (700 man en al hun hebben en houden) in NZ aangekomen. De 700 man vormden 7 verschillende stammen. In de loop van de tijd begonnen zij oorlog te voeren om land en vrouwen. Daardoor is de Haka ontstaan, dit is eigenlijk een dans om mekaar op te peppen en de tegenstander te imponeren. Tot zover een beetje Maori-cultuur.
OK beste vrienden, dat was het dan weer een beetje, dan gaan wij nog wat avonturen beleven, zodat we jullie volgende keer ook weer blij kunnen maken met onze verhalen.

PS Rafke en Mieke houden jullie Simonneke op de hoogte?
PS 2 Marianneke moeten jullie ook nog Grandma's Remedy hebben?
PS 3 Stand kaarten: Kurt 27 - Esther 33
Groetjes en tot de volgende.